Патрэсквае полымя - шэпча пра нешта,
Гарачым дыханнем вяртае ўспамін.
Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта
Не ўзгаданых яркіх, вясновых хвілін.
Калядная ноч. За акном снегапад.
На шыбе абрысы таемная паненкі,
Напэўна, чарговы самоты напад.
Яе жа прыстанак - снежныя сценкі.
Ці можна паверыць у прывід, прароцтва?
Адзіным слабым дакрананнем далоні,
Яна пакідала вялікае мноства
Слядоў, абуджаючы сэрца да волі.