Неба хмАрыцца…
Восень хмурЫцца…
Дожджык скАрдзіцца…
Вецер дуецца…
Мы гуляем,
а след за намі,
лісце гОніцца…
АбдымАемся,
і ўзлятАем –
узнімАе нас парасОнік…
Разам з хмАрамі мы блукАем…
Вецер цягне нас ўдалячЫнь…
Ад пачУццяў нам не ўцякчЫ…
Нас нясе кудЫсьці Каханне…
14 верасня 2013г.
**( скАрдзіцца-жалуется; узнімАе-поднимает ввысь;
парасОнік-зонтик; блукАем-скитаемся; пачУцці-чувства;
кудЫсьці-куда-то).