Радзіма, да цябе з мальбой
і нараканнем не скрануся.
Я ў весялосці не з табой,
з табой у роздуме і ў скрусе.
Высвечвала бяздонным дном,
ў акно ўзіралася з’інела,
і ведзьмавала туманом,
і летам бабіным звінела.
Калі будзіла весялосць?!
А прахаплюся — ты ўсё будзіш.
і мне няўцям, адкуль ты ёсць,
адкуль пасля з’яўляцца будзеш.
Ты не ўмяшчаешся ў куток,
дзе трызніць Буг, дзе Белавежа...
Твае не вызначыць мне межы
і не намацаць твой выток.
У свет балючы дабяла,
у снежны свет, мае усходы
ідуць: там ты... там ты была!..
Ты ўся наводдалі заўсёды.
Крута
Крута
единственное нормальное
единственное нормальное стихотворение
Трызнiць - плещецца ?
Трызнiць - плещецца ?
Прабачьце, што значыць
Прабачьце, што значыць "з'iнелы" ? Пакрыты iнеем ?
Спб , аматар беларускай мовы .
+100000000000000000000000000
+100000000000000000000000000