Сцяжынка нябачных слядоў
Ланцугом непрыкметна ляжыць,
Паветрам прыжатых пластоў
Далягляда бязмежнасць блішчыць.
Сенажаць дапаўняе прастор
Разнатраўем пахучых раслін,
Гукавы зліваецца хор
Рэчаіснасці - момант хвілін.
Сонца пяшчотныя промні
Імчаць сэрцу цяпло,
Нагадваючы ўрачыстыя дні,
Шчодрай душы святло.
Сцяжынку схаваў небасхіл
Хмары - драпежнік падобны,
Гарызонт акутаў пыл
Дожджык праліўся лагодны.
Сляды змыла вадой,
Знак таямнічы знік
Ноччу гарачай парой
Далягляда вонкавы блік...
2013г.