Ткала матуля дываны
Ночкай ткала цёмнаю да зары.
Дзетак палажыушы, ціха - спаць
Старалася бёрдачкай не ляскатаць.
Ніткай баваунянай на утку
Шарсцяной з льняною перапляту
Будзе дыван красками красаваць
Будзе дыван хатку нашу упрыгажаць.
Пра сваю долю горкую уначы
Успомніла матуля ткучы дываны.
I пра савайго мілага Васілька
З якім разлучыла , праклятая вайна.
Краскамі зайгралі дываны
Гусі –лебедзі на іх паплылі
Не самкнушы вочанькі да зары
Слязьмі матуля выткала свае дываны.
03.04.2018 Лілія Воранава ( Заяц)