Ў торбу – сала шматок
Хлеба бохан
Ну, бывай мой куток
Жыві з Богам
Я пайду стараной
Невядомай
Хто ня хоча са мной
Будзьце дома
На пячы не ляжаць
Толькі тыя
Каму зоркі відаць
Залатыя
Хто ўсё ўжо спазнаў
Заставайцесь
Ну, а я атрымаў
Звеставанне
Звеставанне у тым
Палягае
Што я праўду святых
Адшукаю
Што найду я адказ
На пытанні
Што так многа я раз
Сабе ставіў
. . . . . . . . . . .
Разышліся шляхі
Які выбраць?
Цягнуць душу грахі
А дзе выйсця?
На шырокі я шлях
Не імкнуся
Я сцяжынкай ў палях
Валачуся
У полі кожны мне куст
Субяседнік
Так спакойна мне тут
Днём асеннім
Тут няма мітусні
Тут, як ў храме
Ні ілжы, ні хлусні
Паміж намі
Размаўляю з зямлёй
I спяваю
I ўсю праўду у ёй
Я чытаю
Я у неба гляджу
З захапленнем
I у Бога прашу
Прабачэння
Прабачэння каб даў
Ў чым я вінны
Ці то дом я зламаў
Муравіны
Ці то птушку падбіў
У дзяцінстве
Ці другое зрабіў
Я злачынства
Ці пакрыудзіў каго
Прабачайце
Ў сэрцы ўчынка майго
Не трымайце
Я маліцца за вас
Усіх буду
Для бяздомных сабак
Зраблю буды
З жаўрукамі ў палях
Заспяваю
Зайчаня у руках
Скалыхаю
Увесь свет я вазьму
У абдымкі
Каб лягчэй самаму
Было дыхаць
Ўсіх, убачу каго
Заклікаю
Не рабіце вы зло
Свайму краю
Вы нікому бяды
Не рабіце
Што любілі дзяды
Вы любіце
Вось у гэтым уся
Мая праўда
Ў Божай праўдзе узяць
Сабе радасць