І сьвет я бачыў уначы,
І цемру бачыў удзень.
Ня чую галачы я ў цішы,
І лесе бачу толькі пень.
Чаму ўсё гэтае я бачу чую?
Адказ адзін - прастога ён прасьцей:
Не адзіны я ўвесь час сумую,
Бо глядзець трэ на жыцьцё лягчэй.
І тады ўбачыць кожны з нас,
Што няма нічога аднаго,
Што жыцьцё зьмяняецца ўвесь час,
І што няма часу для ўсяго.
Зразумееш ты зьнянацку,
Што не зьмяняецца нішто,
І што адразу з гэтым фактам
Насамрэч мяняецца ўсё.