Звіняць вясёлыя цымбалы,
І кружыцца лісток апалы…
Зняверам, нібы землятрусам,
Паруйнаваны нашы душы…
Мы больш не полымя, мы — скрухі…
Дзянькі ляцяць, як завірухі.
Жывём надзеяю адной,
Што абнавіцца свет вясной…
Ды мы не вернемся туды,
Дзе ні трывогі, ні журбы…
Мой верш не выспелы, няўдалы…
Звіняць вясёлыя цымбалы…