Прахалодай травеньскай ночы Пацалуе ветру крыло... Ты расплюшчыш на досвітку вочы У абдымках, каго не было... А назаўтра спатоліўшы прагу Глеба водарам росных дажджоў Нагадае пра Памяць і смагу І пра траўня начного крыло...