Восеньскае Долку падае жоўты ліст І на сэрцы нібы халадзее. Салаўя больш не чуцен свіст, Не пакінула б толькі надзея: Прыйдзе, прыйдзе ізноў вясна, Птушак з выраю зноў сустрэнем, Каб прачнуцца толькі ад сна, І душа каб не ачарсцвела.