ВЯСНОВЫ РАНАК
Прыслухайся… Якая цішыня.
Нячутна воблакі плывуць бясконца.
І пяць імгненняў да пачатку дня.
Вось-вось адкрые вейкі сонца.
Выходзь. Вясны світанак сустракай.
Нагамі босымі зямлю памацай.
Прымі той ранак, як нябесны рай.
І ён цябе аблашчыць, нібы маці.
Удыхні на досвітку ўвесь хмель начы,
Забудзь пра крыўды, добрае успомні.
І музыка ў думках загучыць.
Яе зайграюць сонечныя промні.
* * *