Я жыву пакуль, Пакуль маю мару, Мару аб жыцці без куль, Куль лёсу, за памылкі кару.
Я жыву, Бо патрэбны я камусь, Камусь, ня ведаю чаму, Але бачу: памылюсь.
Я жыву, Чую ў сабе я моцы, Моцы свету і прыроды, Моц забытага народу.