Як да клавішаў, дакранаюся
я да пальцаў тваіх.
Хваляй цёплаю захлынаюся —
белых рук ускалых.
Заблукалі далоні чулыя
ў прамянях валасоў.
Як санату вясны, пачула я
цішыню тваіх сноў.
Сумнай ластавіцай мелодыя
б'ецца роспачна ў столь.
...Тваіх вуснаў зара лагодная,
твайго позірку боль.
Да плячэй тваіх, як да берага,
прыплываю здаля,
прыцягнёная светлай вераю,
як да Сонца Зямля...