Яшчэ прыцемак сьвітальны
Ахутвае зямлю,
Шэра-блакітны колер
Мае сьнежны покрыў.
Сухі быльнёг
Матляе ветрык зімны,
А той смуткуе
Пра пару юнацтва -
Пра лета й навальнічныя дажджы...
Быў час -
Усё цьвіло і красавала,
І сокам наліваліся сьцябліны...
Усё прайшло: і што табе засталася? -
Сухі быльнёг
Матляе ветрык зімны...