Зайшоў, у госьці я, на “хату – Вершы.Кропка.Ру”.
Нешта ж, раптам,
ТУТ усе – здурЭлі?
Хтосьці прэ ТУТ на мяне,
як, абкурыўшысь канапелі…
Я – дык не…
Я ж такім і урадзіўся.
І калі ж гэта былО…
Рос.
ПакрЫху жыў,
круціўся.
Штось,
на “хату” завялО –
“Вершы ру“ вісела шыльда.
ЗдУру,
ўзяў ды й зазірнуў…
Бачу – вершык тута чый-та.
Пачытаў, назад вярнуў.
Азірнуўся…
Маці Божжа!
Вершаў тут – Іканастас!
БлагачэЭсцівыя рожы
намалёваны ў запас…
Пра “пейзаначак” – пейзажы,
кветачкі, ды рэчачкі…
Словам, нешта тут і кажуць.
А размысліць – нЕчага…
Усё –
аб чымсьці тагосветным,
чаго ў жЫцці й не былО.
Ды й, яшчэ нямала сьмецця
ў хату “Вершы” намяло…
Не…
Не намяло…
Наўмысна нехта,
як найважнейшы артэфакт,
на “іканастасе” здзекліва
размясціў звычайны “мат”.
Я, вядома, не Андрэй Рублёў.
Я ,маляр – Алег,
не “багамаз” я…
Але, ўзяўся, “без саплЁў”,
прымаўкі расказваць.
Пацягнулісь ў “хату” людзі
думкі каб пацешыць.
Бо цікава ж – шчэ што будзе
ад “дзяДУЛІ-лешага”…
Й тут паперлі – тыя, хто
“рэлігію” Паэзіі ўзначалілі…
З партхвелЯмі,..
ў шляпах,..
ў паліто…
Ды, й – з “догмамІ-мачалкамі” .
Лямантуюць, ён – дурнЫ,
дзед ваш, хам сьмярдзЮчы!
Не чытайце!
Тут яны –
розуму ўсіх вучаць!
Дзеда выгнаць за парог,
каб не чыталі чытачЫ.
І, калі ён сам ня здох,
трэба – памагчЫ!
Ў цемры,
дзесь,
падпільнаваць
і цэглАю – адмеціць!
Каб ня мог далЕй пісаць!
Каб – ня жыў на Свеце!
Вось такая “Мара” ў “гэтых”,
“югенд-нацы-БэСэРэМаў” –
пазабіць усіх Паэтаў,
а Краіна – ў Цемру
каб звалілася…
Позна…
Позна спахапіліся…
Бо напісанае мною –
ужо ня высякчы “сякерай”!
Будуць чытачы чытаць – Божжай міласццю…
14 мая 2013 г.
**(нешта ж, раптам – отчего-то,вдруг; хтосьці прэ - кто-то прёт; канапелі – конопли; шыльда – вывеска; зазірнуў – заглянул; бачу – вершык тута чый-та – вижу,чей-то стишок; азірнуўся – огляделся; намалёваны – нарисованы; кветачкі – цветочки; нешта тут і кажуць – о чём-то здесь и говорят; размысліць нЕчага – обмозговать нет чего; аб чымсьці тагосветным – о чём-то потустороннем; сьмецце – мусор; наўмысна нехта – специально кто-то; здзекліва – издевательски; звычайны – обыкновенный; прымаўкі – присказки; думкі – мысли; бо цікава ж – потому как интересно; ўзначалілі – возглавили; лямантуюць – вопят во всю мочь; розуму ўсіх вучаць – учат всех уму; дзесь падпільнаваць – где-нибудь подстеречь;
цЭглаю – кирпичом; “Мара” - “Мечта”; “БэСэРэМаў” – от “БСРМ”(шуркина мол.организ. наподобие комсомола); Краіна – Страна; Цемра – Тьма,Мрак; спахапіліся – спохватились; ужо ня высякчы сякерай – уже не вырубить топором).