На планеце Зямля – неспакойна.
Ды цi быў на планеце спакой?..
Не канчаюцца звадкi i войны,
Кроў людская лiецца ракой.
Хам у Храме куты сабе мецiць.
Свечкi плачуць… iконы маўчаць.
А ў суседзяў - ваюць вунь дзецi…
Навучыў жа iх нехта страляць?!
Анiкога судзiць не бяруся,
Ды сляза накацiла сама:
Дзякуй Богу, што на Беларусi
Гэтых жахаў, крывавых, няма!..