Па дарозе крочым з назваю жыццё.
Хто нам шлях адновіць ня гледзя у нябыццё?
Каб заззяў агенчык у сэрцы ў грудзях,
Каб зламіць апошні наш Крывіцкі жах...
Каб паснуць на Волі, дзе продкі, дзе наш Род.
Каб гучала песня з лясоў, мясцін, балот...
Слухаць шэпт бабулі ад нячысцікаў,
Што хаваў дзядуля ад зайздроснікаў.
Дзе мы маем Мары у сваім абшары.