Воблака вось
Зямля залатая.
Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў
Я вось пачну рабіць сваю справу,
якую ж не вельмі люблю.
Пачну я рабіць
зайду я ў краму
Куплю цыгарэт, хлеба, батон.
І так кожны дзень
хаджу я абманам
лячу я нябыта ў прастор
Прастор пад назваю яма
Колісь гаварыла мне маці:
- Жыццё гэта смерць,
калі ты йдзеш ў небыццё.