Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

ЗМЯРКАННЕ

Яшчэ не ацэнена

ЗМЯРКАННЕ

Заблукаліся вечарам думак цені,
Не знаходзячы выйсця ў калыханнях галін.
Позірк марыць паўз дрэў у закатных трымценнях
Ад зямлі і да самых залатых вершалін.
І закатныя колеры, і жыццёвыя краскі
Заплятаюць цудоўны, чароўны узор,
Cам міжволі пішу ў дзённік існую казку,
Рукі мацаюць клавішы, погляд слухае двор.
Насцярожана птушка дорыць голас вітальны -
“Ціў, я тут!”, -
Адказаў ёй, - “Люблю
тваю песню, закат цёплы-дальні
і змярканне, што ціха ахінае зямлю”.