Знявечаны пёс.Хворы.Вецер хістае. Калісьці быу лоск,а цяпер ледзь кульгае. Пад скурай мароз,а у вачах стыне вечнасць. Калісьці быу лоск і была чалавечнасць. Знявечаны пёс,хворы,-вецер хістае. Свой згубляны лёс,зваю долю шукае...