Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дзмітрый Міхасёнак

Сярэдняя: 3.4 (5 галасоў)

За ўсё мілей маўчанне ветру,
Лучык сонца, шэлест бору,
Сціпласць дзеўкі, радасць маці,
Позірк шчыры, поціск крэпкі.

А бязздушша, злосць і жорсткасць,
Здрада, кпінкі, зайдрасць.
Колькі іх яшчэ на свеце?
Прызываю, людзі, будзьце чалавечны!

Адзін украў,другі заробіць.
Падман не пройдзе, ён вылазіць.
Прасціць, не крыць усіх матам,
Хадзіць у цэркву,маліцца богу, ставіць свечку...



Сярэдняя: 3.3 (3 галасоў)

Прыгажосць дзяўчыны
Заварожвае свядомасць,
І вусны шэпчуцць:
Не шукай прычыны!

Хваробу гэтую не лечаць,
А сэрца зноў трапечыць,
З грудзей ірвецца,
Гэты стан – любоў завецца.