Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Марыя Дзюбак

***

Сярэдняя: 4.6 (16 галасоў)

У нашым часе мітуслівым
Спыніся.Памаўчы.
Зірні на жыта пералівы,
На зорку ўначы.

Адна-адіная іскрыцца
Над дубам векавым.
То зорка шчасця, Мілавіца,
Агнем сваім жывым

Запаліць сэрцы маладыя,
Спашле ім прыгажосць,
Прашэпча словы ім святыя:
-Каханне, людзі,есць!..



***

Сярэдняя: 4.8 (4 галасоў)

Вось яно, наша лета.
Пах даспелых суніц.
Як жа помніцца светла
Гэта ўсе да драбніц!

Нечаканасць спатканняў,
Ружаў свежых дурман.
І далекае ранне.
І бязважкі туман.

І вачэй захапленне...
Як мне свецяць яны!
Свята лепшых імгненняў,
Як прыходзіш ты ў сны.

Ты-мой сон, мае шчасце.
Ты-няўтольны мой боль.
Да граніту прыпасці
У журбе мне дазволь.

Тады побач мы, блізка.
І далека зіма.
Лета-сноў маіх нізка,
Маіх мараў размах.

І не будзе расстання,
І не будзе зімы.
Толькі нашае ранне,
Дзе шчаслівыя мы.