Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

шчасце

***

Сярэдняя: 4.6 (16 галасоў)

У нашым часе мітуслівым
Спыніся.Памаўчы.
Зірні на жыта пералівы,
На зорку ўначы.

Адна-адіная іскрыцца
Над дубам векавым.
То зорка шчасця, Мілавіца,
Агнем сваім жывым

Запаліць сэрцы маладыя,
Спашле ім прыгажосць,
Прашэпча словы ім святыя:
-Каханне, людзі,есць!..



Сярэдняя: 4.4 (255 галасоў)

Iсцiна, адвечная, як свет:
Шчасце ходзiць толькi ў пары з горам.
За надзеяй — боль зняверу ўслед.
За пашанай — прынiжэння сорам.
За святлом знаходкi — горыч страты,
За агнём любвi — разлукi снег.
За абдымкамi — падножка здрады...
Iсцiна, адвечная, як свет.



Сярэдняя: 4 (7 галасоў)

Хваёвы лес, птушыны спеў…
Салодкае паветра…
Гоіць цела, гоіць душу,
Ідучы ад самых недраў.

А глыток вады са студні
Кроў разгоне па ўсім целе…
Сціхне голас той марудны,
А вясна дыван расцеле…



Сярэдняя: 4.3 (10 галасоў)

А вы былі шчаслівымі сягодня?
Спяшайце быть! Бліжэй да дзесяці
стамлёны дзень гатуецца па сходне
у сонны лес за возерам сысці.

Хутчэй лавіце кожную хвіліну
з далоняў лета — пахавы напой,
што ап'яе хмелем кветніх вінаў
і ў лугавіны цягне за сабой,

і пляскі сонца — бліскаўкі на хвалях
за дзень сагрэтай целамі вады...
Каб не было пасля у сэрцы жалю,
смакуйце ўсё... А там... Такой бяды —

вас успаміны радасцю напояць:
было жыццё! І летняя пара!
І шчасны дзень, калі з такім спакоем
на адпачын у ноч сыходзіў Ра.