Краю, Краю мой мілы!
Дарагі мне да слёз.
Маіх продкаў магілы
Ў вяночку бяроз.
Палявая дарога
І масток праз ручай.
Маці плач ля парога,
Ад растання адчай.
І ўдзячны я тату,
Што давесці мне змог,
Каб Радзіму і хату
Шанаваў ды бярог.
Даў мне лёс шлях далёкі
Да чужых гарадоў,
Але, мой сінявокі,
Я вярнуся ізноў.
Стану тут хоць травінкай,
Хоць лісточкам малым,
Ці то кветкай-былінкай
На прасторы тваім.