Ах, восень! Сумная гуслярка!
Дажджамі струначкі звіняць.
І свеціць сонейка не ярка,
І каламуціць лісце гаць.
З тваёю песняй дыхаць лёгка,
І вецер сціплы, дабрадзей.
Спачатку трошачкі павохкаў,
Але данёс да вуш людей
Тваіх цудоўных гусляў песню,
у якой усё наша жыццё
замрэ на зімку і ўваскрэсне,
нібы кахання пачуццё...
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2017
Свидетельство о публикации №11711220606