Блукаю паміж вёснамі і зімамі,
Праз восеньскі гукаю зорапад
Хвіліны, што магу назваць счаслівымі,
Хвіліны, што не вернуцца назад.
Шукаю іх. калі дажджамі летнімі
Амытая вясёлка паўстае,
Калі ляцяць імгненні непрыкметныя,
Каля ўспамін пакою не дае.
Мінулае ўзарвецца бліскавіцамі
Над паласой шумлівага ралля
І застанецца сціплаю сініцаю,
Пакінуўшы ў аблоках жураўля.