Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Бясплённасць

Сярэдняя: 3 (2 галасоў)

У аблоках чытаю нясцерпны падман.
Подых ветру хварэе на сум і маркоту.
Завіруха быцця прадракае самоту.
Прад вачамі трымціць апраметны туман.

Беспрытульная цемра кусае зямлю.
На асколкі крышыцца нямая аўрора.
І па шыю ўжо фарысейнае мора.
Недарэчнасць пануе..а можа я сплю?

У паветры кружыць аксамітавы снег,
Ды ізноў пралятаюць аконныя шыбы.
Ах бравурны хаос пералічвае хібы!
Па дарозе апошні ідзе чалавек...

Я малюю ў прасторы бязмежныя жахі,
Раскрыжоўваю думкі на мокрай паперцы.
Разумееш, чытач, дабрыня - вось, у клетцы,
А Фартуна раскідвае душы на плахі.

Вераломныя людзі выкрыкваюць вета
У пустэчу. Няведанне. Важкія крокі.
А праблема жа ў чым? На аблокі
Узняслі вакханалію вонкава ўлета.