Я лячу да цябе як на крылах,
Дарагая матуля мая.
Ты святочны свій столік накрыла
І чакаеш мяне ля акна.
Не хвалюйся, мая дараная,
Дзе б ні быў, да цябе вядзе шлях.
Букет кветак пяшчотна трымаю
Для найлепшай, цябе, у руках.
Недалёка я ўжо ад парога,
Дзе дзяцінства блукала маё,
Бо ў думках не маю нічога,
Толькі б сэрца суцешыць тваё.
Я з’яўлюся, як ты і жадаеш.
Ты казала, няйлепей няма
На душы, як мяне сустракаеш,
Нібы ў сэрца прыходзіць вясна.
Вось-вось браму крану я рукою,
Яшчэ момант і слова – “сынок!”
Як жа добра нам будзе з табою
У гэты ясны святочны дзянёк!
Ты ізноўку дасі моцы крылам,
Каб ляцець па жыцці мне штодня,
Залятаць да цябе, добрай, мілай,
Дарагая матуля мая.