Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дарога

Сярэдняя: 4 (4 галасоў)

У гэту ноч - без Бога, без радзімы, і бяз ззяння вечнага агню,
Зноў адзін выходжу. А дарога скрозь смугу сыходзіць ад мяне.

Уцякае зло, і сіратліва ў цемры шлях сыходзіць стромка ў бок,
Нібы хтосьці нітку клапатліва па нябёсам зматае ў клубок.

Я не веру д'яблу, ані Богу. "Ты не выдай, верная рука!"
Кульбай я чапляюсь за дарогу, і злятае верная кульба!

Я стаю, разгублены, ля тына, і не бачу, гледзячы ў аблок,
Як заклічна Бэла і Мартынаў мне махаюць з Машука здалёк.

Зневажаю д'ябла я і Бога, лішка выглядае, як бы цот;
Мне пад ногі валіцца дарога, і вядзе зусім у іншы бок.



чароўна-прыгожа

чароўна-прыгожа