З усіх ног, калі скончыцца ноч,
па шашы на імклівым фантоме
парулю за сябрамі прэч
размаўляць на адной з імі мове.
Цісну газ - захапляе парыў.
Хуткі свет, няма часу марудзіць.
Міма гаяў шумлiвых і ніў
рэзкі гук асяроддзе абудзіць.
Дзьме з усходу. Нясемся далей
падначаленыя нікому.
А фантом усё гучней і гучней,
нiбы рэха гарэзнага грому.
Круціць колы суполка сяброў.
Кожны ўсцешаны i шчаслівы.
Кожны лепш, чым раней у сто разоў.
Кожны ведае, што асаблівы.