Вы думаете время идет?
Безумцы! это вы проходите.
Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя,
Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных?
Навобмацак ходзяць,
Грувасцяцца лбамі,
І лезуць на сцены, таму што не маюць вачэй,
І думаюць: час цячэ...
Час ідзе і праходзіць,
Мінае...
Яны гэты час пражываюць.
Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя? -
У іхніх абліччах пустыя вачніцы,
Не слязамі сплываюць,
А болем калючым -
Хто іх навучыць?
Выведзе хто іх?
Гэта горад сляпых -
Тут кожны шкае дарогу
Да шчасця, да славы, да Бога...
І кожны шукае на гэтай дарозе
Сябе.