Мене папрасілі вершыкі
Хе! Шчо цэ такэ?
Хахол ж разумее усех.
І нават ліцьвіненк,
Шо дзесьці ва Менску.
Дык вось. Едзем мы поцянгом.
На фэст, го, Палесьсе ўсэ!
А я… э, шэ такэ Тыле,
Ну, бы ж Воўчык актор.
Дрэнна!
Ну, хто тэбэ бЕ фш тут!?
Вершы някепскія!
А ты, друг, ны ек полешук.
І, хэ, пятая Дзева та
Бац прамыж глаз Стрыльце!
Мед-лен-на!
Очынь па-воль-нынь-ка ж
Трэ абмацываць словачкі.
Ну, быксам ты ў Томкы
Шося дэся ўш варочаеш.
Гэтак мы й навучыўсь са Брыськ
Вершы чытаці сваі.
Бо й той во Бычок святы ж
Вельма нас прыгласыв
Ув тэатыр прам сфій
Драмку па й Брыльку сь пакаЗухВаты.
Ібын хамілія іх… хі-хі,
Міша-Шчынчук, х!
Ну, знаменіты то тіп!
В фільмыках Ленін він.
А сам прафесар ведзь!
А мы дэ вуш еш кекс.
Не! Геніеў нем на Палесь!
Трэ ж пак раскручываць медзь.
Па радзівцы хоць.
Ну, як Арцёмк Кавалёк.