І калі ночка крадзецца ціха,
І калі цёмна ўсё навакол,
То кожны ўспомніць свае ліха,
Свой жах і цемень былых гадоў.
Успомніць дрэннае ўсе напэўна,
Успомніць усе ,што яму жах прынясло,
І жудасна вее за вокнамі вецер,
І скрыпнуць дзверы:бы нехта прыйшоў.
І ў гэту хвіліну становіцца вельмі страшна,
І не толькі таму, што цёмна наўкол,
А ячшэ таму, што цёмна ў сэрцы,
І цемната праядае пол.
Добра.
Добра.