Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета —
няўжо прырода гэткая скупая?
To луг травою буйнай не адзеты,
то пчолам мёду ў кветках не хапае.
Выходзіць, зноў яна не дадала
заранак, палахлівых і ружовых,
такога запаветнага цяпла,
грымотаў і дажджоў своечасовых.
У поўнай меры ягад і грыбоў,
здаецца, зноў яна не адпусціла, —
у нашую не верачы любоў,
свае ліміты рэзка скараціла...