Над хатамі светла-зялёны
Клён — сонца паўдзённага брат...
He ў лес наш спяшаюцца клёны,
Яны ўсе чамусьці ля хат.
Як ветразі, высяцца кроны,
Шумяць без журбы і тугі,
Іх кожны лісточак зялёны —
Маленечкі ветразь тугі!..
Ды толькі чаму на дасвецці
Яны не сплывуць па pace,
Хоць часам занозлівы вецер
Іх, як чарацінкі, трасе?..
Над хатамі — ветразь зялёны,
Клён — сонца паўдзённага брат,
Нас, пэўна, пакінулі б клёны,
Калі б не цяпло нашых хат!..
вельми прыгожы верш
вельми прыгожы верш
Мне асабиста усе вершы гэтага
Мне асабиста усе вершы гэтага письменника спадабаюцца.
Дзякуй за талент.
З павагай Лявон.
Прыгожы верш!Мы бачым,што
Прыгожы верш!Мы бачым,што аутар любиць прыроду.Я таксама люблю.