Вечар – момант дня, скон – хвіліна існасці;
Бог – прычына спрэчкі з рэчаіснасцю…
Рух. Іду, і час у веснавой хадзе спыняецца.
Love for ages… …і яна канчаецца.
Вечар будзе заўсёды, Але будзе і раніца. Існасць сваю абудзі. Бог заўжды з намі раіцца. Кроч ў жыцці! І ў вясну ня спыняйся! Love for ages-ЗАЎЖДЫ! За каханне сваё-затрымайся!
Нешта няўцямнае. Зараз, мабыць, так модна пісаць - ні аб чым.
Вечар будзе заўсёды, Але
Вечар будзе заўсёды,
Але будзе і раніца.
Існасць сваю абудзі.
Бог заўжды з намі раіцца.
Кроч ў жыцці!
І ў вясну ня спыняйся!
Love for ages-ЗАЎЖДЫ!
За каханне сваё-затрымайся!
Нешта няўцямнае. Зараз,
Нешта няўцямнае. Зараз, мабыць, так модна пісаць - ні аб чым.