**************************************
Калісьці выганяла мама з градаў:
- Дачушка, ты стамілася, выходзь!
Не слухалася маміных парадаў -
Сама сабе накінула аброць...
А зараз дык ніхто не пашкадуе
І не пакліча з градаў -
хоць начуй!
Да мамы прытуліцца так хачу я!!!
Цяпло далоняў маміных адчуць!!!
Хаця б здалёк убачыць краем вока -
Жадання найсвятлейшага няма!
Ды мамачка начуе так далёка!
І ў сэрцы маім круглы год зіма...
А на акне расцвіў матулін кактус,
Як мамінай пяшчоты ўспамін.
І незнарок вярнуў мяне ў казку,
Да мамы, хоць на некалькі хвілін...
16.06 - 2015г.