Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

2015

Сярэдняя: 4.7 (7 галасоў)

"На вясельллі у весцы "

На вясельллі у весцы быў
Я такое і не сніў
Там гулялі ад душы
Нашы браткі бульбашы
Весяліцца ўсе сяло
А гасцей мо сто было
Толькі музыка пачнецца
Дык падлога зразу гнецца
Затрашчалі палавіцы
Не кабета-чорт у спадніцы
Як ударыць гапака
Заматае мужыка
Там сцяной стаяць бабулькі
Паглядаюць на танцулькі
Вельмі хочацца пабачыць
Каб было аб чым судачыць
Цяжка,цяжка гарманісту
Выглядае як "нячысты"
Узмакрэў,яшчэ пяе
А хаўруснік у бубен бье
Мужыкі і маладзіцы
Мільгацяць штаны,спадніцы
Быццам тут пчаліны рой
Хоць танцуй,а хочаш пой!
Сват са свахай справу знаюць
Хто жадае -наліваюць
А вясельле у разгары
Не было б якой ахвяры
Вельмі моцны первачок
Можна трапіць на кручок
На вясельлі ў весцы быў
Я такое і не сніў
Там гулялі ад душы
Нашы браткі-бульбашы!



Сярэдняя: 4.3 (4 галасоў)

"Сон"
Салодкі сон майго дзяцінства
Ласкава парушала маці:
Уставай,сынок,ужо пара
Ісьці да школьнага двара..
Пад коўдрай цепла ,добра ў хаце
Не хочацца вылазіць браце
Пужае холад ад падлогі
Калі апусьціш босы ногі
Гарэў у хаце свет неяркі
У печы смажыліся шкваркі
Агню адбіткі на сцяне
Блінцы чакалі ужо мяне..
У патэльню ложыцца цыбулька
Смятана,крышку пачакаць...
Вугольле зробіць сваю справу
Нарэшце можна даставаць
Блінец пухнаты,увесь у дзірках
Скруціў як лыжку,зачарпнуў
Тут не раскажаш,трэба бачыць
Не зьеў яго а праглынуў!
Вясковы чай,што з вішні быў
Я з асалодай доўга піў
Хутчэй сынок,бо апаздаеш
Заняткі ў восем ,добра знаеш
А вецер круціць у дымаходзе
Як быццам чорт у карагодзе
Я сам сабе кажу-хутчэй
Але ж адзенуся ямчэй
А наша хата-край сяла
Тут не схаваешся,мяце
Месцам намет цераз дарогу
Што да чыгункі прывядзе
Далей па шпалах,да ракі
Не першы я!Па цаліне
Ужо натоптана сцяжынка
Канешне,лепей будзе мне
За мной спяшаецца дзяўчынка..
Мяцель мяце ўздоўж ракі
І бераг,як страха ў хаце
І сам падобны на намет
Адзенне ўсе ў снежнай ваце
Нарэшце школьны двор і ганак
Бягу і чую што званок
Усіх запрашае на ўрок!
Расплюшчыў вочы..гэтаж сон!
Званіў у кватэры тэлефон!
Званок з далекага дзяцінства
З таго,што памяцьцю завецца
І раз за разам у нашых снах
Салодкай больлю адзавецца...



***

Сярэдняя: 4.2 (6 галасоў)

Вырываю знутры мінулае.
Выгрызаю да болю ў сківіцы.
Плачу ў цемру начамі луннымі.
Толькі цемра мне ў вочы крывіцца.

Што ж ты крывішся, злая здрадніца?
Што ты скалішся слёзным пацерам?
Мне ж німа больш каму паплакацца.
Давярала ж табе, бы мацеры.

Вось і дура. Аб чым тут рупіцца?
Лепш схаваюся ў роспач шызую.
Ты такая, бы ўсе, адступніца.
Бог з табою. Зтрываю. Выгрызу.



***


***


***


***