Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

МінскіЯ Хронікі. Гісторыя – гэта Памяць.

Сярэдняя: 3.4 (13 галасоў)

НямА на Беларусі
гарадка, ці вёскі,
дзе кроў,
ў вяках мінУлых не лілАся.
Дзе Грамада,
супраць Нашэсця злОснага,
за косы, ды за вілы не бралАся!

Няма на Беларусі
месца без касцей,
загінуўшых,
за Кут свой Родны,
калі гналІ
няпрОшаных “гасцей”,
змятАючы іх дух смурОдны!

Няма на Беларусі
тых дарог,
каб толькі –
ездзілі, праведаць рОдных.
Няма дарог,
дзе аніхто не злёг
за Бацькаўшчыну,
і за Кут свой Родны!

Зямляк мой!
Па мясціне, дзе жывЕш ты,
мястЭчка гэта,
альбо гарадок,
Гісторыя нясе Былога рэшту,
да Памяці Народнай,
як Выток…
Зямляк мой,
толькі пОмнячы Народ,
ў вяках бывае Незалежны!

30 красавіка 2013г.

**(няма – нет; месца – место; вёска – деревня,село;
мінУлае – прошедшее; Грамада – Общество,Мир; супраць – против;
Нашэсце – Нашествие; злОснае – злобное; загінуўшых – погибших;
смурОдны – смрадный,вонючий; Бацькаўшчына – Отчизна; рэшта – остаток,часть; Выток – Исток; пОмнячы – помнящий; Незалежны – Независимый).



Буйницкий, как же ты

Буйницкий, как же ты достал,
Весь Интернет уже засрал.

Ня сры "Ювенал" на ШЛЯХАХ

ня сры "ювенал" на шляхах беларускіх!
беларусы ня будуць сядзець у турбоце -
калючы дрот табе на жопу - і будзеш сраць усё жыццё праз роцік!

В поэзии не смысля ни аза, Не

В поэзии не смысля ни аза,
Не знает он основ стихосложенья,
И не стыдится: плюй ему в глаза –
Сочтёт, что это брызги вдохновенья.

p.s. а як праз рот вучыцца

p.s. а як праз рот вучыцца сраць -
Я дам табе парады, тваю маць!

Зноўкі "юВіНАлька" падлогі

Зноўкі "юВіНАлька" падлогі робіш. Подпіс мой навошта ставіш? Нейкі рогат - быццам я - сам з сабою мацюгаюся,ой,нішчата антыінтэлектуальная...

Буйницкому, новому

Буйницкому, новому Нельдихену

Нельдихен новый средь других писак
Особо выделяется в отчизне:
С высОко поднятой главой по жизни
Несёт он звание – поэт-дурак.

Я быў заўсёды Дураком, яшчэ

Я быў заўсёды Дураком,
яшчэ тады,калі я нарадзіўся...
Ты - вумны,і таму с табой я незнаём...
А то б ў сябры мае згадзіўся!