Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

МінскіЯ Хронікі. Зямля і Мова. Народ і Насельніцтва.

Сярэдняя: 2.3 (17 галасоў)

Сустрэлісь двое, альбо болей…
Заўсёды ёсць аб чым пагаманіць,
калі адна ў сустрэчных Мова…
А, калі – не?
Няма тады й Прычыны прыпыніцца…

Ну, прыпынілісь, што далЕй…
Што ім рабіць без РазумЕння?
У кожнага свая, якаясь, Мова,
і будзе Меркаванне – ў Цемені …

Таму і вывучаем Мовы
цікавых нам Народаў,
каб, там дзе,
нам Разуменне мець падчас Размовы,
каб выглядаць людзьмі
сярод людзей…

Адбяры у Народа зямлю…
І куды ж ён падзЕнецца?
Будзе жыць, як і жыў…
Вось без Мовы Народ –
НасЕльніцтва…

І няма у Насельніцтва Песен,
і няма у Насельніцтва Памяці…
І няма да яго Інтарэсу,
і ня хоча ніхто з ім і знацца…

19 сакавіка 2013г.

**(сустрэлісь – встретились; альбо –или; заўсёды – всегда; пагаманіць – поговорить; калі не – если нет; няма тады – нет тогда; прыпыніцца – приостановиться; што далЕй – что дальше; рабіць – делать; без разумення – без понимания; кожны – каждый; якаясь – какая-то; Мова – Язык; разуменне – понятие; меркаванне – понимание; цемень – темнота; вывучаць – изучать; каб там дзе – чтобы где-нибудзь; мець – иметь; падчас размовы – во время разговора;
насельніцтва – население).



Вось без Мовы Народ

Вось без Мовы Народ –
НасЕльніцтва…
як і аўтар гэтага "верш"а - не ведае мовы, не мае мазгоў!