Памяці Уладзіміра Мулявіна
Мы згубілі свайго Песняра
Больш не возьме гітару ён ў рукі
Толькі з кожнага сёння двара
Яго музыкі чую я гукі
Голас твой на ўвесь свет прагрымеў
Лепшым прыкладам нашай культуры
Запаведны глыбокі напеў
Ты узяў у глыбінях натуры
Ты ад’ехаў ад нас без пары
Конь нікім твой не быў зацугляны
Засталіся твае «Песняры»
Ды цябе больш не будзе, Мулявін
Плачуць сёння азёры й лясы
Ці то дождж – ці не дождж ідзе з неба
і гучаць «Песняроў» галасы
Побач з чаркаю з лустачкай хлеба
Прабачай, не змаглі ўратаваць
Ад бяды цябе нашы бярозы
і ляцяць ўсё на вочы, ляцяць
Нечаканыя горкія слёзы