Вакол — ні гуку.
Салавей
Не выпускае ў неба трэль,
Бы звечара —
заўзята, ліха
не граюць конікі на скрыпках,
і хору жабак не чуваць:
усе “артысты” моцна спяць.
А дзесьці там, на гарызонце
ўжо вочы працірае сонца —
вось-вось яго прамень разбудзіць
прыроду ўсю,
прачнуцца людзі.
Пакуль жа — цішыня разліта,
пацягваецца сонна ліпа,
вярба ўздыхае ля ракі…
І… нараджаюцца радкі.
Прыгожы ранак атрымаўся і мне
Прыгожы ранак атрымаўся
і мне ён вельмі спадабаўся. Поспехаў.
Ай,як лёганька... пішы,і
Ай,як лёганька... пішы,і пішы,бо Вершы жывуць ў тваёй Душы !
Дзякуй вялікі за добрыя словы
Дзякуй вялікі за добрыя словы -
Яны натхняюць на верш чарговы!