Пад вечар завітаў у госьці Сум.
Сядзім на лоджыі,
пьем каву,
смалім цыгарэты…
На горад хмары шэры дождж трасуць,
ля тэлебачара сядзіць мая кабета.
Уцюрылася ў нейкі серыял,
пра нешта там,
што мне і нецікава…
Паклікала, і я каб зазірнуў.
Я не пайшоў,
са мною Сум,
і цыгарэта з кавай.
Цячэ павольна думкавы настрой,
разшмыганы,
як хмары ў небе…
Сядзім расслабленна, утрох –
Ноч, Сум, і я.
І нам нічога не патрэбна.
*+*
24 жніўня 2014 г.