Зноў ноч кране мне вусны прахалодай,
Адновіць месяц бляск маіх вачэй,
Зоры ў нябёсах,бясконцае свабодай,
Прымусяць іх гарэць яшчэ ярчэй.
І свежы водар зноў напоўніць грудзі,
Я думкі-мары аберуч ухаплю.
Як і раней жыццё шчаслівым будзе,
Як пажадаю,як толькі я люблю!