Цягне ў Мінск,
да Траецкага
зноў на спатканне…
Слухаць музыку горада,
танчыць з рознымі мінакамі,
маляваць непаўторныя віды і ўявы,
дыхаць вершамі з пахам вячэрняй кавы,
блукаць павольна па вулачках вузкіх
i размаўляць
на прыгажэйшай з моў –
беларускай…