Памятаеш, як добра нам было?
Шчасце нам здавалася бясконцым,
Мы думалі, што створаны адзін для аднаго,
Але, на жаль, у жыцці не ўсё так проста.
Аднойчы лёс развёў нашы шляхі,
Каб мы ўжо не сустрэліся ніколі.
Час прыйшоў адказваць за грахі,
У кожнага ў нашай драме свае ролі.
Але ў памяці маёй ты назаўжды
Пакінула свой чысты-светлы вобраз,
А ў сваім сэрцы пранясу я праз гады
Агенчык, што калісці запаліла…ты…