Я сустрэну цябе каля брамкі,
Завяду ў жытнёвую квець
Нас накрые блакітнай фіранкай
Маладзік, сарамлівы хлапец.
Перазвоны начы ўрачыстай
Нас схаваюць на самае дно,
І за тою фіранкай празрыстай
Вып’е жарсць маладое віно.
Небазор’я агонь – зіхатліва,
Каласоў нахіліўся букет…
Паімчымся на хвалях імкліва
Мы ў новы, шчаслівы сусвет.
Дзе каханне ў ружах чырвоных
Улюбёных палоніць навек…
Перазвоны начы, перазвоны,
Пацалункі і сцішаны смех…
Вельмі яскрава! Дзякуй за
Вельмі яскрава! Дзякуй за Вашыя вершы!