Са зборніка “Косаўскі зшытак”.
"Планета дзяцей".
Зямлі бясконцая прастора дзённая –
ўначы, пры зорках – робіцца пясчынкаю…
А людзі на Зямлі – дзіцёнкамі,
гадуе нехта нас тут –
хлопчыкаў, з дзяўчынкамі…
Ад зоркі б, ды да зоркі – паляцець !
Але, адлегласьці…
А век наш, у людзей-дзяцей, кароткі…
Сусьвет такі неверагодны мець,
перад вачыма,
божа ж як гаротна…
Бо, хтоб з нас не хацеў – ў Сусьвет !
Туды,
дзе – зоркі між сабой гамоняць…
Ляцець, ляцець –
без аніякіх там ракет,
і сустракацца з кімсьці,
незнаёмым…
Сяброў заводзіць…
Разглядаць Міры…
І пазнаваць неверагоднасці !
Зямля – выгадавальнік дзетвары,
да невядомай, зараз нам,
даросласці…
Дык можа, Час у кожнага тады –
калі Душа кідае цела старчае,
і адлятае у Сусьвет,
туды –
дзе пачынаецца у нас Жыццё інакшае…
*+*
28 чэрвеня 2014 г. у Косава, пад зорным небам.