Поле дзікае.
п. данской зямлі.
Поле дзікае, стэп залаты
І лісьцё вінаграднаю крышай
Дараваны мне лёсам каб жыць,
Ці памерці іх воляю вышняй.
Край кавунный і жнівеньскій дзень,
Трава ў пояс, бы сьценкай чарот
І яе каля плота ніхто не скубе,
Бо жывёл не трымае ніхто.
Край кавунный! Мой жнівеньскій дзень!
Поле дзікае! Стэп залаты!
Век зьвякуй, ды адказ не знайдзеш:
Ці памерці? Ці трошкі пажыць?
-23.08.14.