Праводзіла з дому...

Уваход

Апошнія водгукі

Про весну на белорусской мове

25.04.2022 - 16:22
Падтрымлiваю!

21.04.2022 - 20:49
Дзякуй...

06.04.2022 - 16:46
Владик.. чётко

17.03.2022 - 23:42
Вельмі моцна, як у Кастуся!!!

15.03.2022 - 23:45
круть

02.03.2022 - 19:58
топ

02.03.2022 - 19:57
Я так шчаслівая сёння за

25.02.2022 - 04:19
23

23.02.2022 - 21:06
І нават калі цалкам без

14.02.2022 - 10:34
Жыві для мяне, тваё імя

14.02.2022 - 10:33
Спасибо, что был. Что остался

27.01.2022 - 09:06
Супер! Вельмі спадабаўся верш

26.01.2022 - 22:30
Добры верш на беларускай

25.01.2022 - 16:27
Вельмi мiлагучны, ёмкi i

24.12.2021 - 16:39

усе водгукі

Раiм наведаць

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дадаць верш

Праводзіла з дому...
На ўзмежку бацькоўскага поля:
«Сынок мой... — сказала, —
                                       які ж мне наказ табе даць?
Ніколі не збочваць з дарогі —
                                                   зайздросная доля.
Ды хай не міне цябе доля
                                           дарогу губляць.

Хай зведаеш ты
Нежалобную долю блуканняў,
Хай знойдзеш — і знішчыш,
Хай дойдзеш — і кінешся прэч,
Спазнаеш
Сустрэчу
У час спусташальных расстанняў,
Спазнаеш
Расстанне
У час невыносных сустрэч.

Хай страціш ты многа,
Каб долі сапраўднай не страціць».

Ён жыў гэтай доляй.
Кахаў.
Расставаўся.
Блукаў.
Дадому вярнуўся:
«Сынок мой, — спыталася маці, —
Знайшоў ты ці страціў?..»

Заплакаў —
I ў ногі
Упаў.